Francis Albert Sinatra (ur. 12 grudnia 1915 w Hoboken w New Jersey, zm. 14 maja 1998 w Los Angeles) – amerykański wokalista jazzowy i popowy, uważany za jednego z najwybitniejszych wokalistów muzyki rozrywkowej. Swoją karierę rozpoczynał śpiewając w małych lokalach w New Jersey, aż zwrócił na niego uwagę lider zespołu i trębacz Harry James. Po krótkim okresie współpracy z zespołem Jamesa, w 1940 roku Sinatra przyłączył się do zespołu Tomma Dorsey'a, w którym stał się znanym wokalistą. Później rozpoczął karierę solową i odnosił pewne sukcesy, szczególnie w okresie strajku muzyków. Ponieważ wokaliści nie należeli do związku zawodowego muzyków, mogli nagrywać płyty (często z innymi wokalistami akompaniującymi im własnym głosem).

W późnych latach 40. i na początku lat 50. kariera muzyczna Sinatry podupadła. Jednak w 1953 roku Sinatra powrócił w wielkim stylu, tym razem jako aktor, występując w Stąd do wieczności (From Here to Eternity). Po sukcesie filmowym, Sinatra odbił się od dna również w muzyce. W późniejszych latach występował jeszcze w wielu filmach. Z najważniejszych należy wymienić The Man with the Golden Arm oraz Przeżyliśmy wojnę (The Manchurian Candidate).

W latach 50. i 60. Sinatra był jedną z atrakcji Las Vegas. Śpiewał pod koniec lat 60 w duecie m.in z polską piosenkarką Violettą Villas utwór Strangers in the Night w Casino de Paris. Dean Martin i Sammy Davis Jr. byli jednymi z wielu artystów estrady, z którymi Sinatra się przyjaźnił. Sinatra, aktor Peter Lawford i komik Joey Bishop byli głównymi filarami Rat Pack (dosł. paczka szczurów) - luźnej grupy artystów estrady, którzy przyjaźnili się i razem się bawili. W latach 60. Sinatra odegrał ważną rolę w desegregacji rasowej w hotelach i kasynach w Nevadzie. Sinatra i koledzy z Rat Pack nie pokazywali się w hotelach i kasynach, które odmówiły obsłużenia Sammy'ego Davisa – czarnoskórego członka ich paczki. Gdy po wprowadzeniu filmu Ocean's Eleven Rat Pack przyciągnął uwagę amerykańskich mediów, wszystkie hotele i kasyna, które chciały by artyści bawili się w właśnie u nich, musiały zmienić swoje podejście do segregacji.

Sinatra kontynuował swoją karierę muzyczną aż do lat 90., kiedy to ukazał się album Duets, na którym usłyszeć można Sinatrę śpiewającego w duecie z innymi gwiazdami, m.in. Bono z U2. Sinatra dawał koncerty aż do 1995 roku, ale prawie 80-letni muzyk miał problemy z pamięcią i często musiał korzystać telepromptera, na którym wyświetlano teksty jego piosenek.

Sinatra pozostawił po sobie ogromną spuściznę muzyczną, rozpoczynając od pierwszych utworów z zespołem Harry'ego Jamesa w 1939 roku, przez olbrzymie zbiory Columbia Records z lat 40., Capitol Records z lat 50., i Reprise Records od lat 60. aż do jego ostatniego albumu Duets II z 1994 roku. Do jego najbardziej znanych utworów zalicza się My Way, New York, New York, Night and Day, Love and Marriage, I've Got You Under My Skin, Strangers in the Night, Fly Me to the Moon oraz Witchcraft. Najpopularniejszym i najlepiej sprzedającym się ze wszystkich jego albumów pozostaje Sinatra at the Sands z 1966 roku – zarejestrowany na żywo koncert z Las Vegas, z Sinatrą u szczytu formy, wspieranym przez zespół Counta Basiego.

Oficjalna strona Sinatry: www.franksinatra.com .