Culture Club to brytyjski kwartet muzyki pop działający w latach osiemdziesiątych i będąca jednym z najpopularnieszych przedstawicieli stylu New Romantic. Muzyka grupy opierała się na prostych schematach rytmicznych i melodycznych, była bardzo chwytliwa i łatwo wpadająca w ucho. Chętnie używana jako muzyka taneczna.
Spora część popularności grupy opierała się na ekstrawagancji pozamuzycznej, w szczególności wokalisty Boy George'a. Grupa przestała istnieć, gdy Boy George zdecydował się na solową karierę.
W skład grupy wchodzili: Mikey Craig (gitara basowa), Boy George (śpiew), Roy Hay (gitara, instrumenty klawiszowe), Jon Moss (perkusja).
Ważniejsze przeboje grupy Culture Club to "Do You Really Want to Hurt Me" z 1982 roku oraz "Karma Chamelon" z 1983 roku.

Grupa powstała w 1981 roku w Londynie. W oryginalnym składzie znaleźli się: Boy George (wokal), Mikey Craig (gitara basowa), Roy Hay (gitara, instrumenty klawiszowe) i Jon Moss (perkusja). Na początku następnego roku członkowie zespołu podpisali kontrakt z wytwórnią Virgin Records. Wydali dwa single: "White Boy" i "I'm Afraid of Me", ale nie zdobyły one uwagi publiczności. Dopiero trzeci singel, "Do You Really Want to Hurt Me" wyniósł grupę na szczyty list przebojów i sprawił, że Culture Club stał się jednym z najpopularniejszych zespołów na świecie. Debiutancki album Kissing to Be Clever okazał się sporym hitem, docierając do miejsca piątego w Wielkiej Brytanii. Sukcesem okazał się także kolejny singel, "Time (Clock of the Heart)". Rok 1983 przyniósł kolejną płytę – Colour by Numbers. Pobiła ona rekordy popularności i sprzedawała się jeszcze lepiej niż poprzednia. W Stanach Zjednoczonych dotarła do miejsca drugiego, natomiast w Wielkiej Brytanii została numerem 1. Pochodził z niej wielki hit "Karma Chameleon", a także ballada "Victims". Zespół wziął również udział w przedsięwzięciu Band Aid, w ramach którego z innymi artystami nagrał piosenkę "Do They Know It's Christmas?".
Mimo sukcesu komercyjnego, zespół zmagał się z wewnętrznymi problemami. Boy George uzależnił się od narkotyków, a jego związek z perkusistą grupy chylił się ku końcowi. Mimo tego w 1984 wydano trzeci album, zatytułowany Waking Up with the House on Fire. Pomimo iż pierwszy singel, "The War Song", stał się hitem, płyta okazała się komercyjną porażką, zwłaszcza w porównaniu z poprzednimi albumami. Zebrała także nieprzychylne opinie ze strony krytyków. Dobra passa zespołu zaczęła się kończyć. Problemy wokalisty z narkotykami przybierały na sile (George uzależnił się od kokainy i heroiny[6]), a Culture Club nie należało już do czołówki najpopularniejszych zespołów. Jednak w 1986 roku ukazał się czwarty album grupy pt. From Luxury to Heartache. Płyta nie przywróciła zespołowi jego dawnej świetności, ale za to przyniosła przebój "Move Away".

Po wydaniu From Luxury to Heartache zespół rozwiązał się. Boy George rozpoczął solową karierę muzyczną. W 1987 roku ukazał się jego solowy album zatytułowany Sold. Płyta zyskała pozytywne recenzje i stała się hitem w Europie. W latach 90. co kilka lat wydawano jakąś kompilację zespołu. Przełom nastąpił w roku 1998, kiedy członkowie grupy postanowili wznowić działalność Culture Club. Powrotna trasa koncertowa okazała się dużym sukcesem, a nowy singel, "I Just Wanna Be Loved", dotarł do pierwszej piątki listy przebojów w Wielkiej Brytanii. Wydano nową kompilację Greatest Moments, a w 1999 ukazał się długo oczekiwany studyjny album zespołu – Don't Mind If I Do, który zawierał muzykę z pogranicza popu i reggae. Wydawnictwo zdobyło pozytywne opinie krytyków.
W 2002 grupa nadal z powodzeniem koncertowała, jednak jeszcze w tym samym roku ponownie zawieszono jej działalność. W 2006 roku dwóch oryginalnych członków zespołu, Craig i Moss, postanowiło zorganizować kolejną trasę Culture Club. Boy George odmówił udziału w tournée, tak więc do zespołu trafił nowy wokalista, Sam Butcher. George negatywnie wypowiedział się na temat przyjęcia nowego wokalisty. Ostatecznie trasa koncertowa nie doszła do skutku.

Reaktywacja grupy być może będzie miała miejsce w 2014 roku. .