Andrzej Zaucha (ur. 12 stycznia 1949, zm. 10 października 1991) - wokalista jazzowy i piosenkarz, także saksofonista altowy i perkusista, instrumentalista, aktor.

Z zawodu zecer i muzyczny samouk. Debiutował jako perkusista w amatorskim zespole Czarty. Później został solistą grupy Telstar. W latach 1968 – 1972 był wokalistą jazzrockowej grupy Dżamble . Wystąpił z nią m.in. na SFJ Jazz nad Odrą '69 we Wrocławiu. W 1972 związał się z zespołem Anawa, z którym nagrał LP "Anawa".

W latach 1973 – 1979 śpiewał i grał w zespołach rozrywkowych za granicą. Od 1980 występował solo w muzyce. Współpracował z jazzmanami, m.in. z Jarosławem Śmietaną, Michałem Urbaniakiem i Janem Ptaszynem Wróblewskim, oraz z zespołami jazzu tradycyjnego Old Metropolitan Band jako perkusista i Beale Street Band jako wokalista.

Z Big Bandem Wiesława Pieregorólki nagrał LP "A. Zaucha", wydany przez Muzę. Związany był także z zespołami rockowymi – Grupą Doctora Q i Kwadratem. W roku 1990 z Andrzejem Sikorowskim i Krzysztofem Piaseckim występował w utworzonej wspólnie grupie "Sami". Dokonał licznych nagrań dla archiwum Polskiego Radia, płytowych i dla filmu. Wystąpił w epizodycznych rolach w filmach "Miłość z listy przebojów" (reż. Marek Nowicki), "Misja specjalna" (reż. Janusz Rzeszewski) i "3 dni bez wyroku" (reż. Wojciech Wójcik). Zagrał w bufet–operze "Kur zapiał" (muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, libretto Wiesław Dymny), śpiewogrze "Pozłacany warkocz" (muz. Katarzyna Gaertner, libr. T. Kijonka) i w musicalu "Pan Twardowski" (muz. Janusz Grzywacz, libr. Krzysztof Jasiński).

Po występie na festiwalu w Opolu w 1988 roku stał się jedną z największych gwiazd muzyki rozrywkowej w Polsce. Jego najbardziej popularne piosenki to: "Czarny Alibaba" z repertuaru Haliny Kunickiej, "C'est la vie - Paryż z pocztówki", "Byłaś serca biciem" oraz piosenka z repertuaru Eugeniusza Bodo "Ach, te baby" nagrana wspólnie z Ryszardem Rynkowskim.

Jest laureatem nagrody indywidualnej dla najlepszego wokalisty na SFJ Jazz nad Odrą '69, wyróżnienia w koncercie Premiery na KFPP Opole '89 za piosenkę "O cudzie w tancbudzie", nagrody Prezydenta miasta Opola na KFPP Opole '89 za wybitne osiągnięcia w wykonawstwie piosenek.

Zginął śmiercią tragiczną 10 października 1991 roku, zastrzelony przed Krakowskim Teatrem Scena STU przez Yves Goulais - francuskiego reżysera. Motywem zabójstwa była zazdrość o żonę Zuzannę Leśniak. Cytat z magazynu Esensja:
"Był piosenkarzem fenomenalnym, obdarzonym potężnym głosem, który jednak – począwszy od lat 80. ubiegłego wieku – rozmieniał już tylko swój ogromny talent na drobne. Efekt jest taki, że dziś bardziej pamiętany jest jako wokalista śpiewający kiczowate piosenki w stylu „Czarnego Alibaby” czy „Baw się lalkami”, niż współtwórca jednej z najbardziej fascynujących płyt w dziejach polskiego rocka – „Anawy” z 1973 roku". .