Pogodno to progresywny rock, charakteryzujący się nietypowymi i zróżnicowanymi aranżacjami oraz pretensjonalnymi, często pozbawionymi merytorycznego przekazu, tekstami. Zespół powstał w 1996 roku w Szczecinie, a nazwa pochodzi od najładniejszej dzielnicy Szczecina - Pogodno. W Marcu 2013 pojawiła się informacja o koncercie pożegnalnym w Warszawie.

Pierwsza płyta nagrywana była w październiku 1997, maju oraz październiku 1998 w składzie: Jacek Szymkiewicz gitara/wokal, Adam Sołtysik bas/głos, Tomasz Kubik bębny. Przy płycie miał też swój udział Marcin Macuk, wtedy jeszcze jako gość. W 1999 roku Tomasza Kubika zastąpiono Jarosławem Kozłowskim, a zespół przeniósł się ze Szczecina do Gdańska. Debiut Pogodno pt. "Pogodno" był płytą niezwykle eklektyczną. Album został wydany przez kultową wytwórnię Tymona Tymańskiego "Biodro Records". Obok punkowych piosenek ("Elvis"), znalazły się na nim elektroniczne kompozycje z rozmytą linią basu. Płyta ta była także nominowana do Fryderyków w kategorii najlepsza płyta alternatywna roku.
Później zespół przeniósł się na Śląsk, a dotychczasowego basistę zastąpił Michał Pfeiff. Do składu dołączył także na stałe Marcin Macuk oraz Hrabia Fochmann. W 2002 roku zespół wydaje kolejny krążek pt.: "Sejtenik miuzik & romantik loff", a wydał go wytwórnia Noff Records, oddział wytwórni Sony Music Polska. Ich drugi album był przykładem na to, że muzyka alternatywna może być przystępna i nie grozi to kompromisem artystycznym. Atutem piosenek kwartetu są nośne teksty, będące często grą słów ("pani w obuwniczym miała taki ruch, że aż się jej buty rozeszły..."). Muzycznie natomiast brzmienie drugiego albumu zostało wzbogacone o klawisze i osiągnięto przez to efekt ściany dźwięku pełnej eksperymentalnych wyżłobień ("Dabus"). Szaleństwo z pierwszego albumu zostało poszerzone o melodyjność ("Wieża", "Supersonic"), a całość dopełniła charakterystyczna dla grupy post-rockowa energia. Album ten był nominowany do Fryderyków w kategorii najlepsza płyta alternatywna roku, a utwór "Pani w obuwniczym" był przebojem ówczesnej "Radiostacji".

W 2002 roku (premiera 28.10.2002) zespół wydał kolejną płytę zatytułowaną "Pogodno Gra Fochmanna - Hajle Silesia"na którą większości kompozycji stworzył jest charyzmatyczny muzyk z Tychów – Hrabia Fochmann. Prostota nowych piosenek dodaje im przebojowości, co dobrze wróży na przyszłość, gdyż Pogodno znane jest z zaskakujących aranżacji koncertowych i niezwykłej łatwości w nawiązywaniu kontaktu z publicznością. Siła ich muzyki tkwi w łączeniu inteligentnych tekstów z nowocześnie zaaranżowaną muzyką gitarową. Muzyka i teksty powstają zespołowo. Singiel promujący płytę pt. "Orkiestra" staje się największym przebojem zespołu.

Rok 2003 przynosi nam koleje wydawnictwo "Tequila"(Noff Records), będące słuchowiskiem radiowym do książki Krzysztofa Vargi pod tym samym tytułem.
2004 rok to data wydania solowej płyty Szymkiewicza, który jako Budyń rozbija swoimi piosenkami wszelkie konwencje i konwenanse za pomocą "Kilof’a" pomaga Bratom z Rakemna (ich płyta "Fusy precz" ukazała się w wrześniu 2004).

W 2004 roku udało im się wyraziście zaakcentować swoją indywidualność, niby rozpaść i zacząć nowy okres działalności od albumu od zmiany składu oraz nowej płyty. Do zespołu dołącza Anna Brachaczek, a zespół wydaje płytę "Pielgrzymka psów" (premiera 19 listopada 2004), który w dojrzały sposób akcentuje ich rozwój, nieokiełznaną wyobraźnię i nową liryczną twarz. Utwór "Uśmiech się" z gościnnym udziałem Stanisława Soyki staje się kolejnym hitem zespołu.
Jeśli ktoś nie przekonał się o tym, że zespół Pogodno to jeden z najlepszych polskich zespołów koncertowych, może go do tego przekonać kolejny album, tym razem koncertowy, który zespół wydał własnym sumptem w 2006 roku. "Całe życie z wariatami"jest zapisem z koncertu w warszawskiej Stodole z dnia 24 lutego 2005 roku.
Następnie zespół opuścili Anna Brachaczek i Hrabia Fochmann zakładając zespół Biff, a Pogodno w 4-osobowym składzie przyjął wyzwanie stworzenia spektaklu na 27 Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Tak powstał spektakl Opherafolia, który swą premierę miał 11 marca 2006 roku, na deskach wrocławskiego Teatru Muzycznego Capitol. Zespół zdecydował się również nagrać piosenki z tego spektaklu, co zaowocowałą płytą "Opherafolia" wydaną w 2007 roku przez wytwórnię Mystic Productions. Koszta związane z wystawieniem spektaklu nie pozwoliły jednak zespołowi na wyruszenie z nim w trasę po polskich teatrach w związku z tym zespół wpadł na pomysł Monodramu ”Alinka”, gdzie muzyce granej na żywo przez zespół jeden z aktorów występujących we wrocławskim spektaklu przedstawiał absurdalny opis otaczającej go rzeczywistości.
Rok 2008 był kolejną przerwą w działalności zespołu i oddanie się ich członków w poszczególne poboczne projekty. I tak Jacek „Budyń” Szymkiewicz wydał drugą solową płytę pt.: Baset wraz ze słuchowiskiem Dublin One Way w reżyserii Krzysztofa Czeczota opowiadającym o emigracji zarobkowej współczesnego Polaka. Marcin Macuk nagrał bardzo dobrze przyjęte płyty z Katarzyną Nosowską Unisexblues i Nosowska/Osiecka Otrzymał nawet Fryderyka. Jarosław Kozłowski dołączył do grupy Mitch&Mich , a także z Michałem Pfeiffem zasili szeregi zespołu Biff Ani Brachaczek i Hrabiego Fochmanna i w tym składzie nagrali płytę, która czeka obecnie na wydanie. Ponadto wystąpili na festiwalu piosenki w Opolu 2008. W chwili obecnej Budyń formuje skład zespołu Rzepaku i przygotowuje się do nagrania i wydania kolejnej płyty ale już jako zespoł Rzepaku. Dzieje się. Dodatkowo jesienią 2009 uległ również zmianie skład zespołu Pogodno, w którym grają teraz oprócz Jacka”Budynia”Szymkiewicza – Marcin „Dzidzia” Zabrocki, Paweł Osicki i Damian Pielka. W środę (6 marca 2013) zespół ogłosił koniec poprzez zapowiedź koncertu pożegnalnego w Warszawie.


Zespół Pogodno aktualnie gra w składzie:
Jacek Szymkiewicz – wokalista, gitara
Piotr 'Bajzel' Piasecki – gitara, wokal
Antoni 'Ziut' Gralak - trąbka, wokal
Paweł 'Model' Osicki - perkusja, wokal