AURA zaczął tworzyć rap w 1998 r. Pierwsze kroki stawiał wraz z Dezetem w składzie KA (Krakowska Aglomeracja), gdzie w 2001 r. wydali nielegal zatytułowany "Krakowska aglomeracja". Pod koniec tego samego roku utwór KA "To na temat" trafił na pierwszą oficjalną płytę prezentującą krakowską scenę "KRK rap atak". W 2002 roku nagrał wraz z Gruberem, EP nielegal "To wpada w ucho". W 2002 r. po zakończeniu działalności KA, rozpoczął pracę nad solowym materiałem. Efektem tego był wydany w 2003 r. nielegal Aura "Czysta zajawka", który został bardzo dobrze przyjęty przez słuchaczy. Zawierał on 12 kawałków, wszystkie bity własnej produkcji, skrecze dj'a Clouda i gościnny udział Grubera, Dezeta oraz Sabota. Rozpoczęła się również współpraca z jedną z krakowskich agencji muzycznych, dzięki której zagrał sporo koncertów na terenie Krakowa, a także innych miast. W 2004 r. Aura został zaproszony przez zespół YezYezYo na ich debiutancki album pt. "Z archiwum Y", gdzie gościnną zwrotkę można posłuchać w utworze "Jestem tutaj". Również w tym samym roku na płycie Magiera i L.A. "Kodex II Suplement" ukazał się remix Aury do utworu Eldo zatytułowanego "Kolejny raz". W 2005 r. Aura znalazł się na kompilacji "Road Hip Hop 2005" w utworze "Flow", a także wyprodukował bit do kawałka Juranda "Hajeri hamar (Dla rodaków)". W grudniu 2005 r. ukazał się debiutancki legalny album Aury "Indywidualnie" nakładem labelu Syndykat Dźwięku.




Duńska piosenkarka, gitarzystka i autorka tekstów. Znana również jako Aura. Porównywana do takich gwiazd, jak Gwen Stefani, Shania Twain i Tracy Chapman.
Urodziła się w 1985 roku. W jej żyłach płynie niezwykła mieszanka krwi – francuskiej, hiszpańskiej i jutlandzkiej, a także domieszka z Wysp Owczych. Od dzieciństwa była zafascynowana muzyką. Swoją pierwszą piosenkę napisała w wieku ośmiu lat. Dorastała w Bornholmie, ale w połowie szkoły średniej postanowiła zmienić klimat i przeniosła się do Australii, gdzie wśród Aborygenów szukała dalszej inspiracji dla swojej twórczości.

Zadebiutowała singlem „Something From Nothing”, wydanym w lecie 2007 roku. Drugą piosenką, wylansowaną przez Aurę była kompozycja „Song for Sophie”. Obie promowały jej pierwszy longplay – „Columbine”, który światło dzienne ujrzał pod koniec stycznia 2008 roku. Wydawnictwo osiągnęło duży sukces komercyjny, czyniąc z młodej dziewczyny gwiazdę i obiekt zainteresowania mediów.

W swojej twórczości z powodzeniem łączy electronicę i folk z dubem oraz popem. Korzysta z bogatego instrumentarium – fortepianu, instrumentów smyczkowych, fletu, harfy, cymbałków oraz banjo. Chce wnieść jakiś ożywczy powiew do współczesnej muzyki pop, która według niej jest obecnie przewidywalna, sztampowa i tak bardzo do siebie podobna. Ale przecież dźwięk to nie wszystko – piosenka, jak śpiewał klasyk, „musi posiadać tekst”. I dopiero na tym polu widać talent wokalistki. Wzoruje się na Antonym Hegartym (Antony and The Johnsons) i marzy o nagraniu z nim duetu.

Nie skupia się wyłącznie na muzyce – zajmuje się modą (projektuje ubrania) oraz fotografią.

Jej znakami rozpoznawczymi są – niekonwencjonalne teksty, swobodna muzyka oraz ekstrawagancja na scenie. A sama dodaje z rozbrajającym uśmiechem – „stale muszę coś robić. Mój wymarzony dzień wygląda tak: budzę się o 5.30 rano, o 7.30 jestem już na parkiecie i tańczę przez kolejne trzy godziny, potem cztery godziny muzyki i jedna – gimnastyki. A potem - koncert. I to jest właśnie to, czego pragnę”.