Antonina Krzysztoń
Zadebiutowała wraz z Andrzejem Wyrzykowskim w 1980 r. na Festiwalu Piosenki Zakazanej w Hali Oliwii w Gdańsku. Ten debiut zaowocował współpracą z kabaretem „Pod Egidą”. Po ogłoszeniu stanu wojennego zaczęła występować nieoficjalnie w mieszkaniach prywatnych, kościołach i wybranych klubach studenckich. W drugim obiegu ukazały się jej trzy pierwsze wydawnictwa (na kasetach magnetofonowych). W 1983 r. otrzymała nagrodę główną na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie oraz główną nagrodę FAMA.
Zadebiutowała wraz z Andrzejem Wyrzykowskim w 1980 r. na Festiwalu Piosenki Zakazanej w Hali Oliwii w Gdańsku. Ten debiut zaowocował współpracą z kabaretem „Pod Egidą”. Po ogłoszeniu stanu wojennego zaczęła występować nieoficjalnie w mieszkaniach prywatnych, kościołach i wybranych klubach studenckich. W drugim obiegu ukazały się jej trzy pierwsze wydawnictwa (na kasetach magnetofonowych). W 1983 r. otrzymała nagrodę główną na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie oraz główną nagrodę FAMA. W latach 1984 – 92 współpracowała z gitarzystą Markiem Wallawenderem, będącym także aranżerem jej utworów.
Antonina występowała i występuje na wszystkich najważniejszych imprezach związanych z poezją śpiewaną (min. FAMA, Zamkowe Spotkania „Śpiewajmy Poezję”, Bieszczadzkie Anioły).
Wydawcą pierwszej oficjalnej kasety artystki, już w okresie demokratyzacji życia w Polsce, był Pomaton.
W listopadzie 1993 roku piosenka Perłowa Łódź zajęła pierwsze miejsce w plebiscycie Muzycznej Jedynki. To spowodowało, że Antonina stała się wykonawcą znanym szerszej publiczności.
Wiele osób kojarzy ją z czeskim bardem Praskiej Wiosny ‘68r. – Karelem Krylem. Jej interpretacje utworów czeskiego poety znalazły się na pierwszej kasecie, jeszcze z lat osiemdziesiątych, zatytułowanej „Ballady Karela Kryla”, wydanej w „podziemnym” wydawnictwie „Nowa”. Spotkały się one z uznaniem słuchaczy, jak również samego autora ballad. W rocznicę śmierci Karela Kryla ukazała się płyta Antoniny Krzysztoń zatytułowana „Czas bez skarg”, której była muzycznym producentem. Teksty większości piosenek przetłumaczyła Maryna Miklaszewska, współautorka libretta do musicalu „Metro”.
Przez długie lata współpracowała z dwoma muzykami – Słomą (instrumenty perkusyjne) i Kubą (bas), co zaowocowało płytami „Kiedy przyjdzie dzień”, „Pieśni Wielkopostne”, Wołanie”.
Antonina ostatnimi czasy gra wiele koncertów w kościołach, choć jej piosenki, mimo iż dokładnie określone światopoglądowo trafiały i trafiają do ludzi o różnych przekonaniach. Raczej stara się szukać tego co nas łączy i nie oceniać, raczej rozważać, zapraszać do zadumy i dialogu. Korzysta z folku, który kocha, co wyraźnie słychać w jej balladach. Piosenki i muzyka są różnorodne, więc właściwie każdy może coś znaleźć w tym dla siebie.
Współpracowała też przy projektach innych artystów, m.in. wielokrotnie z Michałem Lorencem, Grzegorzem Królikiewiczem przy spektaklu teatralnym. Współtworzyła muzykę do filmu dokumentalnego T. Wilde „Czas Słowian”. Była pomysłodawcą i kierownikiem muzycznym płyty „Każda chwila”, przy której współpracowała z Leszkiem Możdżerem, Adamem Pierończykiem, Kubą, Marcinem Pośpieszalskim, Joszko Brodą, Mieczysławem Litwińskim. Za ten projekt w 1999 r. otrzymała nagrodę Radia Niepokalanów.
Od dwunastu lat współpracuje z gitarzystą Marcinem Majerczykiem, który także był wraz z nią kierownikiem muzycznym ostatnich dwóch płyt. Do zespołu również należy Paweł Mazurczak („Mrówka”) - bas i Mikołaj Wielecki („Miki”) – instrumenty perkusyjne (w tym właśnie składzie nagrała płytę „Dwa księżyce”, która ukazała się W październiku 2004 roku).
Antonina jest nie tylko twórcą muzyki do większości piosenek, które śpiewa, ale także autorką tekstów. Pisała piosenki dla Mietka Szcześniaka, Michała Lorenca, a także do muzyki Wojciecha Konikiewicza. Współpracuje z pismem RUaH, w którym ma swoja stałą rubrykę „Zapistnik”. .