Delikatna i lekka jak mgła,
Bardzo piękna, przejrzysta jak łza,
Przez gorące serca rozumiana,
Gdzię głęboko w środku ukrywana
Oddana i wierna jak pies,
Właśnie taka szczera miłość jest,
Opisana przez poetów metafora,
Przychodzi do każdego, gdy nadchodzi pora

Miłośc jak piękny kwiat,
Więdnie, gdy słońca brak,
Z uczuciem między nami właśnie tak się stało,
Za dużo wody, jednak światła było mało
Kochać, to nie tylko brać,
Trzeba także jeszcze coś z siebie dać,
Pogoda bywa taka zmienna jak nastroje,
Naprawdę trzeba kochać żeby być we dwoje

Radosna i słodka jak miód,
Niekiedy sroga i zmina jak lód,
Niecierpliwa lecz spokojna czasami,
Namiętna lecz związana ze łzami
Bezbronna i twarda jak stal,
Pozostawia po sobie głęboki żal,
Opisana przez poetów metafora,
Przychodzi do każdego gdy nadchodzi pora

Miłośc jak piękny kwiat,
Więdnie, gdy słońca brak,
Z uczuciem między nami właśnie tak się stało,
Za dużo wody, jednak światła było mało
Kochać, to nie tylko brać,
Trzeba także jeszcze coś z siebie dać,
Pogoda bywa taka zmienna jak nastroje,
Naprawdę trzeba kochać żeby być we dwoje

Miłośc jak piękny kwiat,
Więdnie, gdy słońca brak,
Z uczuciem między nami właśnie tak się stało,
Za dużo wody, jednak światła było mało
Kochać, to nie tylko brać,
Trzeba także jeszcze coś z siebie dać,
Pogoda bywa taka zmienna jak nastroje,
Naprawdę trzeba kochać żeby być we dwoje