Moje stare miasto
Mimo uszczerku lat
Jest wciąż tak samo moje
Jak za dawnych lat
Powracam więc do niego
By poczuć coś dobrego
I z Rodzicami spędzić mile czas
Tak więc wracam już do domu
By się wtulić w matki łono
Z ojcem zaś powspominać dawny czas
Za oknem cisza błoga
W dół drogi idzie Ona
Ta jedyna którą Kochasz tyle lat
Wciąż pamiętasz zieleń traw
Z boku domu dąb i grab
Wszystko takie jak za dawnych lat
Życie jednak to nie bajka
Jesteś więżniem więc
Czasu garstka
Już została Ci byś
Szybciej myślał dziś
Obudz się więc ze snu swego
Spojrzyj w prawo
Zerknij w lewo
To nie jawa, ale sen znów otacza Cię
Milej będzie w swoim mieście
Stanąć przy ostatnim wjeżdzie
Na zielonej trawie wokół domu