Nic dwa razy się nie zda­rza
I nie zda­rzy Z tej przy­czy­ny
Zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
I po­mrze­my bez ru­ty­ny
Choć­by­śmy ucznia­mi byli
Naj­lęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
Nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
Żad­nej zimy ani lata
Żaden dzień się nie po­wtó­rzy,
Nie ma dwóch po­dob­nych nocy,
Dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków,
Dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy
Wczo­raj, kie­dy two­je imię
Ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
Tak mi było, jak­by róża
Przez otwar­te wpa­dła okno
Wczo­raj, kie­dy two­je imię
Ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
Tak mi było, jak­by róża
Przez otwar­te wpa­dła okno
Dziś, kie­dy je­ste­śmy ra­zem,
Od­wró­ci­łam twarz ku ścia­nie
Róża? Jak wy­glą­da róża?
Czy to kwiat? A może ka­mień?
Cze­mu ty się, zła go­dzi­no,
Z nie­po­trzeb­nym mie­szasz lę­kiem?
Je­steś - a więc mu­sisz mi­nąć
Mi­niesz - a więc to jest pięk­ne
Wczo­raj, kie­dy two­je imię
Ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
Tak mi było, jak­by róża
Przez otwar­te wpa­dła okno
Wczo­raj, kie­dy two­je imię
Ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
Tak mi było, jak­by róża
Przez otwar­te wpa­dła okno
Kolejny świt
Kolejny dzień
Tęsknota we mnie
Choć słonce wzeszło
To lampka w pokoju
Nie zgaszona jeszcze
Odbijam się zmiennie
Twarz od luster blednie
Karmelowy posmak
Czuje wszędzie
Przepieknie
Przynieś mi na skrzydłach
Swoje imie
Skrawek nieba
Przynies mi w dłoniach
Swoją dusze
I poprowadź
Wszystko co w życiu mi zabrano
Kiedyś wróci
Wszystko wróci jak boomerang,ale
Ty już nie wrócisz
Uśmiech­nię­ci, współ­o­bję­ci
Spró­bu­je­my szu­kać zgo­dy,
Choć róż­ni­my się od sie­bie
Jak dwie kro­ple czy­stej wody
Uśmiech­nię­ci, współ­o­bję­ci
Spró­bu­je­my szu­kać zgo­dy,
Choć róż­ni­my się od sie­bie
Jak dwie kro­ple czy­stej wody
Je­steś - a więc mu­sisz mi­nąć
Mi­niesz - a więc to jest pięk­ne