Na drogę życia dostałem dwa kwiatki:
Od przyjaciela i rodzonej matki
Więc myślę sobie: mam dwa kwiatki świeże,
Teraz się dowiem, kto mnie kocha szczerze
Więc myślę sobie: mam dwa kwiatki świeże,
Teraz się dowiem, kto mnie kocha szczerze

Dla moich kwiatków równą dam opiekę,
Czyj wpierw uwiędnie, to z tego orzekę,
Kto wpierw zapomniał o tym, co przyrzekał
Chyba niedługo będę na to czekał
Kto wpierw zapomniał o tym, co przyrzekał
Chyba niedługo będę na to czekał

Najpierw uwiędły kwiatki przyjaciela,
Potem uwiędły dwie gałązki ziela
Kwiatki mej matki pozostały świeże,
Bo tylko matka kochała mnie szczerze
Kwiatki mej matki pozostały świeże,
Bo tylko matka kochała mnie szczerze

Długom wędrował, toczył bój o życie,
Gasły nade mną gwiazdy na błękicie
Kwiatki mej matki pozostały świeże,
Bo tylko matka umie kochać szczerze
Kwiatki mej matki pozostały świeże,
Bo tylko matka umie kochać szczerze