Już Cię nie ma przy mnie blisko, miły mój
A samotna dusza w otępieniu łka
Nigdy Cię już nie zobaczę
Po co Boże dałeś serce
Skoro cierpieć każesz mu
Byłeś sensem i powodem, żeby żyć
Mą religią, moim Bogiem, moim snem
W pocałunkach Twoich czułam
Pasję, płomień, żar i czułość
I namiętność Twoich warg
To historia o miłości
Tej jedynej, innej, mej
Która czuje, która wie
Co jest dobre, a co złe
Oświetliła moją drogę
Chociaż potem zapadł mrok
Och, jak trudno żyć w ciemności
Trudno zrobić nawet krok
Już Cię nie ma przy mnie blisko, miły mój
A samotna dusza w otępieniu łka
Nigdy już Cię nie zobaczę
Po co Boże dałeś serce
Skoro cierpieć każesz mu
***
To historia o miłości
Tej jedynej, innej, mej
Która czuje, która wie
Co jest dobre, a co złe
Oświetliła moją drogę
Chociaż potem zapadł mrok
Och, jak trudno żyć w ciemności
Trudno zrobić nawet krok
Już Cię nigdy nie zobaczę, miły mój
Twoje usta już nie dotkną moich ust
Nie usłyszę Twego głosu
Nie poczuję Twego wzroku
Zostawiłeś żal i ból