Czy mnie słyszysz najłaskawszy?
Czy jesteś, powiedz mi
Czy w dobroci swej wysłuchasz
Co w mym sercu tkwi?
Może myślisz, Ty nędzarko,
Jak do mnie mówić śmiesz
Widzę Twoją twarz i myślę,
Że nędzarką byłaś też

Boże nędzarzom chleb co dzień daj
Daj tkwiącym w piekle po śmierci choć raj
Boże łazarzom nadzieję daj, bo:
Gdy Ty zawiedziesz, to zbawi ich kto?

O nic nie proszę, któż o to dba,
Gdy wokół tak wielu biedniejszych, niż ja?
Boże, swym dzieciom nadzieję daj, bo:
Gdy Ty zawiedziesz, to zbawi ich kto?

Czemu jednych tak obdarzasz
Dla drugich nie masz nic?
W tych nielicznych zaś wybrańcach
Strach budzi widok nieszczęsnych ludzi

Boże, nędzarzom cień wiary dać chciej
Tym, co pytają, o sens męki swej
Choć ofiarami wyroków są złych
Choć to wyrzutki, nie rzucaj ich

Tym, którzy są na dnie
Nadzieję daj, bo:
Gdy Ty zawiedziesz
To zbawi ich kto?