Młodość szybko mija nam
Kradnie najszczęśliwsze dni
Co jest w gwiazdach napisane
Sprawdza się nieodwracalnie
Ale przecież najpiękniejsze jest
To właśnie najpiękniejsze jest
Co nierozwiązywalne
A najbardziej nadaremne
A najbardziej nadaremne
To co się najczęściej śni
Dwa razy nie dano nam żyć
Dwóch szczęść nikt nam nie obiecywał
Gdy życia rozerwie się nić
Już nikt jej nie będzie związywał
Dla kogoś wysoki trąb głos
Brzmieć morze jak pieśń pożegnalna
Do kogoś uśmiechnie się los
To prawda najprostsza, zwyczajna
Wstydzić się nie można gdy
Serce topi się jak wosk
Nie próbujcie miłosierdzia
Na godzinę czarną chować
Bo miłości i dobroci
Bo miłości dobroci
Zawsze będzie nam brakować
A przybędzie nowych zmarszczek
A przybędzie nowych zmarszczek
Od nieukojonych trosk
Dwa razy nie dano nam żyć
Dwóch szczęść nikt nam nie obiecywał
Gdy życia rozerwie się nić
Już nikt jej nie będzie związywał
Dla kogoś wysoki trąb głos
Brzmieć morze jak pieśń pożegnalna
Do kogoś uśmiechnie się los
To prawda najprostsza, zwyczajna
Żal, że młodość kończy się
Że za krótka starość- żal
Gdy się kończy linia życia
Dusza ledwie oddech chwyta
A niedługo już nie będzie
A niedługo już nie będzie
Żadnych błędów, żadnych pytań
Tylko droga prowadząca
Tylko droga prowadząca
W niemająca kresu dal
Dwa razy nie dano nam żyć
Dwóch szczęść nikt nam nie obiecywał
Gdy życia rozerwie się nić
Już nikt jej nie będzie związywał
Dla kogoś wysoki trąb głos
Brzmieć morze jak pieśń pożegnalna
Do kogoś uśmiechnie się los
To prawda najprostsza, zwyczajna