Szedł bosy drogą-dokąd Kto to wie
Buty za ciasne rozleciały się
I myślał sobie Jak to w życiu jest
Bojąc się, bojąc się
To co nas czyni ludźmi To nie strój
Chcę móc powiedzieć tylko Jesteś mój
Niczego więcej nie chcę dziś
Na własność mieć
Tylko te słowa Że kochasz właśnie mnie
Cisza tak pełna ciepła Aż po brzeg
A myśli czyste- białe Jak ten śnieg
W takim ubraniu miły
Już od dawna czekam cię
To co nas czyni ludźmi To nie strój
Chcę móc powiedzieć tylko Jesteś mój
Niczego więcej nie chcę dziś
Na własność mieć
Tylko te słowa Że kochasz właśnie mnie
Łatane serce i niemodny płaszcz
Tak ci w nim ładnie, bo czystą duszę masz
A twoje oczy mówią
Że już cel swej drogi znasz
To co nas czyni ludźmi To nie strój
Chcę móc powiedzieć tylko Jesteś mój
Niczego więcej nie chcę dziś
Na własność mieć
Tylko te słowa Że kochasz właśnie mnie
Teraz idzie drogą Nogi go niosą Cieszy się