Wrócę do tych łąk, gdzie ranna rosa, wrócę do tych łąk,
Gdzie każde trawy źdźbło znało to, co mówiłaś mi
Wrócę do tych pól,
Gdzie maków czerwień, wrócę do tych pól,
Gdzie każdy złoty kłos szepnął to, co szeptałem ci

Przejdę domu próg, gdzie młodość została i
Choć dziś już jej nie ma, tu można o niej śnić
Zatrzymam czasu bieg ot, choćby na chwile dwie,
By już nie zapomnieć znajomych miejsc

Wrócę, wrócę do domu, kochana
Wrócę, wrócę, skoro świt
Wrócę, wrócę tam któregoś rana
Wrócę i przypomnę ci

Wrócę, wrócę do domu, kochana
Wrócę, wrócę, skoro świt
Wrócę, wrócę tam któregoś rana
Wrócę i przypomnę ci

Przejdę domu próg, gdzie młodość została i
Choć dziś już jej nie ma, tu można o niej śnić
Zatrzymam czasu bieg ot, choćby na chwile dwie,
By już nie zapomnieć znajomych miejsc

Poczuć zapach bzu tak chciałbym jeszcze,
Poczuć zapach bzu,
Jak wtedy, w tamten czas, jeszcze raz miłość wyznać ci
Wrócę do tych miejsc za parę wiosen, wrócę do tych miejsc
I nie zawaham się, wcale nie! - by ucałować je,
I nie zawaham się, wcale nie! - by ucałować je!
Wrócę, wrócę do domu, kochana
Wrócę, wrócę, skoro świt
Wrócę, wrócę tam któregoś rana
Wrócę i przypomnę ci
Wrócę, wrócę do domu, kochana
Wrócę, wrócę, skoro świt
Wrócę, wrócę tam któregoś rana
Wrócę i przypomnę ci
Powrócę tam!skoro świt!
Do tych łąk, gdzie ranna rosa lśni
Wrócę tam, do tych miejsc,
Wrócę tam, by ucałować je!