Hej, Boże nagle mi się przypomniało że mam bloga a i co do konkursu zgłosiły się tylko 4 osoby więc nie wypalił:(
Szkoda ale dobra teraz nie o tym ....
Nw teraz nie mam czasu bd dodawać około raz w tygodniu posty postaram się........
Ale za to macie troche dla odświeżenia wiadomości :
Pochodzenie
Świnka morska pochodzi z
Ameryki Południowej[2], początkowo występowała na terenach
Peru,
Brazylii i
Paragwaju. Została udomowiona przez
Inków
i rozprzestrzeniona na znaczną część Ameryki Południowej. Do Europy
przybyła wraz z pierwszymi odkrywcami i stała się często hodowanym
zwierzęciem domowym. W Ameryce Południowej mięso świnki morskiej stanowi
przysmak, pieczone świnki podawane są w restauracjach
Świnka morska, niegdyś popularne
zwierzę laboratoryjne, wykorzystywane w badaniach naukowych, obecnie zastępowana jest przez
myszy i
szczury, które szybciej się rozmnażają.
Opis
- Długość ciała: 22–35 cm
- Długość ogona:
- Temperatura ciała: 37,4–39,5 °C
- Masa ciała: samica około 800 gramów, samiec około 1200 g
- Długość ciąży: ok. 64–69 dni
- Liczba młodych: 1–4 (zdarzają się liczniejsze mioty)
Forma dzika ubarwiona brunatno lub szaro. Rasy hodowlane łaciate, o
umaszczeniu składającym się z plam czarnych, białych, żółtych, rudych, i
szylkretowych.
Świnka morska dobrze kopie, ale prowadzi naziemny tryb życia; nie
potrafi się wspinać na drzewa. Żyje w koloniach, jest aktywna w dzień i w
nocy – w ciągu całej doby przesypia ok. 4-6 godzin. Okresy wzmożonej
aktywności to świt i zmierzch, ze względu na najmniejsze zagrożenie ze
strony drapieżników.
Świnka morska to roślinożerca – żywi się głównie ziołami, sianem,
ewentualnie zbożem, podawanie jakichkolwiek produktów pochodzenia
zwierzęcego – jest zabronione. Pomimo, że często potrzebne płyny świnka
morska czerpie ze spożywanych
owoców i warzyw, zawsze powinna mieć dostęp do świeżej wody. Świnki morskie same nie syntetyzują
witaminy C, dlatego konieczne jest jej dostarczanie wraz z pożywieniem. Średnie zapotrzebowanie świnki na witaminę C, to 10–30 mg/kg.
Młode osobniki są wcześnie samodzielne i mogą się odżywiać pokarmem
stałym już pierwszego dnia życia, jednak do ok. 3 tygodnia życia ssą
mleko matki. Dojrzałość płciową wcześniej osiągają
samice (ok. 4 tygodnia), a
samce w wieku około 2–3 miesięcy.
Rasy i ubarwienia
Świnka morska o umaszczeniu agouti
Przez lata wyhodowano wiele ras świnki morskiej w różnych odmianach
kolorystycznych. Każda z nich ma zupełnie inne cechy charakterystyczne,
które składają się na wygląd zewnętrzny zwierzęcia. Oto kilka z nich:
Agouti
Umaszczenia określane mianem "agouti" pochodzą od pierwotnych, dziko
żyjących świnek. Najczęściej występują barwy szare, złote, srebrne,
kremowe, buff i cynamonowe. Gen odpowiedzialny za ten kolor jest
dominujący, czyli potomstwo zazwyczaj dziedziczy to umaszczenie.
Charakterystyczny dla tego rodzaju umaszczenia jest szaro-czarna
końcówka włosa, tzw. tricking. Przy samej cebulce włos jest jednobarwny w
kolorach od kremowego po brązowy, a na końcu prawie czarny. Agouti może
być kolorem podstawowym lub z domieszką innych kolorów jak biel i
czerwień.
Jednokolorowe
Inaczej monokolory. Występują we wszystkich rasach i odmianach
kolorystycznych (ale tylko jeden kolor!). Świnki jednokolorowe, może z
wyjątkiem białych, są idealną parą do większości umaszczeń "trudnych"
występujących w hodowlach, jak: roan, dalmatin itp.
Albinotyczne
Świnki albinosy charakteryzują się jednolitą białą barwą umaszczenia.
Zwierzęta te mają czerwone oczy, w ich skórze nie ma pigmentu. Cechuje
je też duża wrażliwość. Szczególnie narażone na szkodliwe działanie
czynników zewnętrznych są ich oczy. Krótkowłose świnki albinosy są
najczęściej wykorzystywane do badań w laboratoriach.
Himalaya
Ubarwienie to cechuje śnieżnobiałym futerkiem, ale "końcówki ciała" –
nosek, uszy i stopy mają pigment i sierść w tych miejscach powinna być
czarna. Kolor oczu zawsze jasnoczerwony, co idealnie współgra z ogólnym
wyglądem świnki. Zwierzęta w tym umaszczeniu powinno się krzyżować w
obrębie koloru lub z czarnym, niekiedy młode takich par rodzą się w
barwie SABLE – rozjaśniony kolor czarny, gdzie głowa (także oczy) i
stopy pozostają kruczo-czarne.
Holenderska
Biała w pasy (np. czarne). Jest gładkowłosa. Oczy są koloru czarno-brązowego.
Coronet
Coronet - świnka morska, której charakterystyczną cechą jest rozetka powyżej linii oczu.
Szylkret
Standardowe ubarwienie w kolorze czarno-czerwonym (wyraźnie
odcinające się od siebie). Często umaszczenie to występuje w
"towarzystwie" koloru białego = szylkret z białym lub czerwonym.
Rozetka
Futerko świnki jest półdługie, ale sprężyste. Sierść układa się w
liczne rozetki, tzw. wirki. Muszą być one odpowiednio położone na ciele.
Każda rozetka jest okrągła, umiarkowanie duża. Środek rozetki nie może
być podwójny. Świnka powinna mieć minimum 6 rozetek: 2 na grzbiecie po
obu stronach ciała, 2 na zadzie, 2 na biodrach. Do tego mogą być 2 po
bokach. Świnka rozetkowa występuje we wszystkich odmianach i
kombinacjach barwnych.
Angorka
Długowłosa rasa, wymagająca szczególnej pielęgnacji. Świnkę trzeba
codziennie czesać, a co jakiś czas jej futerko należy umyć. Ilość
rozetek jak u krótkowłosej rozetki. Występuje we wszystkich kolorach.
Powinna ona mieć 3 rozety – po jednej na biodrach i jedna na głowie,
która powoduje rośnięcie charakterystycznej grzywki. Bywa określana
mianem żywej peruki, można też mieć problem z odróżnieniem jej przodu od
tyłu.
Skinny
Prawie bezwłosa świnka – sierść występuje tylko i wyłącznie w okolicy
nosa i w niewielkim stopniu na kończynach. Jej skóra jest zdrowa,
sprężysta i ciepła w dotyku. Świnki morskie rasy skinny mogą występować,
w każdym kolorze. Pożądany jest równomierny podział kolorów przy
zwierzętach wielobarwnych. Świnki tej rasy są podatne na zadrapania.
Przesuszone miejsca na skórze należy jednorazowo posmarować oliwą.
Baldwin
Zupełnie bezwłosa świnka. Po urodzeniu młode mogą mieć małe ilości owłosienia, ale znika ono w czasie, gdy świnka dojrzewa.
Przypisy
- Cavia porcellus w: Integrated Taxonomic Information System (ang.)
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cavia porcellus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 listopada 2009]
Bibliografia
- Brodowska, Kamila. 2004. Wszystko o świnkach morskich. Warszawa: Mako Press.
- Mettler, Michael. 2004. Świnki morskie. Janki: Agencja Wydawnicza J. Mostowski.
- Steinkamp, Anja. 1994. Świnka morska: kupno, pielęgnowanie, żywienie. Warszawa: PiL.
- Bartenschlager, Eva Maria. 2000. Świnka morska.
A tu jeszcze zdjęcia sweet świnek :)