Refleksyjny utwór, w którym Taco Hemingway i Dawid Podsiadło łączą siły, aby przemyśleć mijający czas, młodość i uczucia. Piosenka, pełna wspomnień z dzieciństwa i dorastania, prezentuje obraz lat, które, zdaniem wykonawców, trwały „całe lata”, w przeciwieństwie do dorosłości, gdzie lato trwa tylko „kilka tygodni". Zarówno tekst, jak i melodia utworu są pełne emocji i uczuć, ukazując zmieniającą się percepcję czasu i związane z nią tęsknoty i rozczarowania. Słowa piosenki odwołują się do specyficznych doświadczeń, takich jak szkolne dyskoteki, pierwsze miłości, a nawet technologii, które kształtowały ich młodość, np. SMS-ów i telefonów Nokia 3210.

Nostalgiczna opowieść o młodzieńczej miłości i utraconych uczuciach. Utwór, malujący obraz beztroskich dni w Augustowie, przenosi słuchacza w świat niewinnych uczuć i niezapomnianych chwil. Liryczność tekstu i melodyjna linia muzyczna kreują atmosferę tęsknoty i uczuciowego żalu, a uniwersalny temat utworu sprawia, że pozostaje on w pamięci wielu pokoleń jako symbol polskiej muzyki rozrywkowej. W 2017 roku przy restauracji Albatros w Augustowie postawiona została ławeczka z siedzącą na niej Beatą o której śpiewał artysta.

Piosenka pochodząca z filmu „Titanic" z 1997 roku, a także czwarty singiel z piątego studyjnego anglojęzycznego albumu Céline Dion zatytułowanego „Let’s Talk About Love". Utwór jest jednym z największych hitów w historii muzyki pop, jak również uważany jest za jedną z najlepszych miłosnych ballad lat 90. XX wieku. Ciekawostką jest to, że początkowo reżyser filmu, James Cameron, nie przewidywał skomponowania specjalnej piosenki na napisy końcowe. Powstał on potajemnie przy udziale Jamesa Hornera i Willa Jenningsa, którzy wykonanie powierzyli Céline Dion.